drucht (v.; druchten) ‘leger, krijgsdienstig volk; schare van krijgers rond een machtig man’

Overgeleverde vormen
Oudsaksisch druhtfolk (Middelnederduits drucht), Oudhoogduits truht (Middelhoogduits truht, Oudengels dryht, Oudfries drecht, Oudnoords drótt; Gotisch drauhts in drauhtiwitoþ ‘heertocht’

Oudgermaanse vorm
*druhtiz

Duiding/etymologie
Van dezelfde wortel als *dreuganą ‘(krijgs)dienst doen’. Het woord schuilt ook in Middelnederlands drossate, drussate ‘hofmeester’ (Nederlands drost ‘gerechtsdienaar op het platteland’). Zie ook druchten.