harg (m.; hargen) ‘offersteen, heiligdom’

Overgeleverde vormen
Oudhoogduits harug ‘heilig woud, heilige steen’, Oudengels hearg ‘tempel, afgodsbeeld’, Oudnoords hörgr ‘heidens altaar van stenen’

Oudgermaanse vorm
*harugaz

Duiding/etymologie
Vermoedelijk ontleend aan ofwel Proto-Keltisch *karrika ‘steen’ (vergelijk Oudwels carrecc en Oudbretons carrec), ofwel de niet-Indo-Europese bron daarvan. Het woord is nog verborgen in de plaatsnamen Hargen (Noord-Holland) en Harich (Friesland).