onhoude, onhou (m./v.; onhouden) ‘kwade geest, demon, duivel’

Overgeleverde vormen
Oudnederlands unholdo ‘kwaadwillige’, Oudsaksisch unholdo ‘duivel’, Oudhoogduits unholdo ‘duivel’ (Duits Unhold), Oudengels unholda ‘demon’, Gotisch unhulþa ‘duivel’

Oudgermaanse vorm
*unhulþō (m.), *unhulþōn (v.)

Duiding/etymologie
Tegenovergestelde van houde.