helleruine (v.; helleruinen, helleruines) ‘heks, tovenares, dodenbezweerder’

Overgeleverde vormen
Oudengels hellerúne ‘tovenares, dodenbezweerder’, gelatiniseerd Gotisch haliurunae mv. ‘heksen’

Oudgermaanse vorm
*haljōrūnōn

Duiding/etymologie
Een samenstelling van *haljō ‘hel, onderwereld, dodenwereld’ (zie Hel) en rūnōn ‘bezweerster’ (van dezelfde wortel als ruin). Zie ook helleruin.