worm (m.; wormen) ‘kruipend dier in het algemeen, dus ook: slang, serpent, draak’

Overgeleverde vormen
Oudnederlands worm, wurm (Middelnederlands worm), Oudsaksisch wurm (Middelnederduits worm), Oudhoogduits wurm (Duits Wurm), Oudfries wirm, worm (Fries wjirm), Oudengels wyrm (Engels worm), Oudnoords ormr (Zweeds orm), Gotisch waurms; alle ‘worm, slang e.d.’

Oudgermaanse vorm
*wurmiz, *wurmaz

Duiding/etymologie
Van een algemene Proto-Indo-Europese wortel met de betekenis ‘kruipend dier, slang, worm’. Zie ook lind.