De winter met zijn natte kou is nog maar net op gang en ik kijk al reikhalzend uit naar mei, daar ik het groen verlang. De wisseling der jaargetijden is mij weliswaar duurbaar, doch de beste regen valt op een volte van verse bladeren, met de hemelse geur en klank van dien. Gelukkig is er altijd nog mos, dat zich in barre dagen wildzaam weert als een nesse vacht op alles roerloos. Op een bed van mos in het bos zou ik echt kunnen rusten. Lees verder “De groene troost”
Hoe zet je duizenden jaren Drents landschap en erfgoed op de kaart? Hoe koester je de ziel en steentijdschatten van je streek? Door de verbindende weg Hunebed Highway te noemen en daar na-aapsels van Amerikaanse borden naast te prikken, uiteraard. Dit Route 66 gespeel was anderhalf jaar geleden reeds voldongen en werd afgelopen week in vier haastige afleveringen nog eens beklonken door Omroep MAX met een knuist vol Europese flappen. Lees verder “Welke weg, Drenthe?”
Aanschouw de nieuwste aanwinst van mijn stad: het Forum Groningen. Groots was de loftuiting toen het vorige maand dan eindelijk geopend werd na 14 jaar en een luttele 140 miljoen euro. Het is bedacht als “huiskamer van de stad”, een ruimte voor bezigheden en tentoonstellingen en tevens de nieuwe huisvesting van onder meer de openbare bibliotheek en het fijnere filmtheater. De weerstand onder de bevolking is vanaf het begin groot geweest, maar nu staat het bouwwerk er toch en rijst de vraag: welke bijnaam hebbe dit ding? Lees verder “De Steenpuist”
Nederland is groot geworden met handel en ontvankelijkheid en moet daarom niet te moeilijk doen over de verengelsing van het hoger onderwijs. Er valt immers goed geld mee te verdienen. Aldus werd onlangs betoogd door Jan Paternotte en Alexander Rinnooy Kan in NRC Handelsblad. Lees verder “Winst met Engels”
Worden de oude ruinstaven niet uit schrik verloochend, dan drijven ze wel door gebrek aan nut uit ons bewustzijn. Dit schrift hoort in verschillende gedaanten nu eenmaal bij talen die hier niet meer leven. Wie het Oudgermaans machtig wordt kan er gelijk mee aan de slag, maar voor het Nederlands met diens afwijkende klanken zijn deze tekens niet geschikt. Daarvoor moeten ze eerst bijgewerkt worden, zoals de oude Engelsen en Friezen ooit deden. En zo is hier een Nederlandse stavenschat gewrocht. Lees verder “Een stavenschat voor onze taal”
