Het kerven van grote getallen
Onze taal is goed te spellen met een nieuwe uitvoering van de ᚱᚥᚾᛋᛏᚪᚠᚳᚾ (ruinstaven), de Germaanse tekens die uitermate geschikt zijn voor het kerven van woorden in hout. Ze bestaan uit schuine en staande lijnen, nooit liggende, zodat ze altijd dwars over nerven zijn aan te brengen en er geen verwarring of splijting hoeft te ontstaan. Een groot nadeel van dit schrift is evenwel dat het geen gemakkelijke weergave van (met name grote) getallen toelaat, aangezien het vanouds geen cijfers oftewel talstaven heeft. Wat valt hiervoor te verzinnen? Lees verder “Het kerven van grote getallen”
De tauw
Het was een geweldig toeval, als het geen bevestiging van hogerhand mag heten. Ik zocht een voorouderlijk woord voor de onderliggende schikking van het bestaan en vond het Oudgermaanse *tēwō. Daarmee werd weliswaar ‘orde’ in het algemeen bedoeld, maar de Nederlandse voortzetting zou tauw luiden en laat dat nu ook de uitspraak zijn van tao, zoals de kosmische orde heet in de wijsbegeerte van het oude Zijderijk. Heden kan ik zeggen: de tauw als woord en begrip is van de hoogste waarde in de bezinning op het bestaan en de hernieuwing van onze taal en zeden. Lees verder “De tauw”
Anderbode
De lente mijn liefste is volop in gang en ik verheug mij op de malse groene wereld waarin ik mij straks weer bevinden zal. Het zijn zalige dagen voor ieder die de tijd neemt om werkelijk met aandacht te zien hoe bloem en blad tevoorschijn komen, ontvouwend als kunstige kleinoden volgens de regelmaat van de tauw. Met dat wonderbare schouwspel in de geest is ooit heel dichterlijk Anderbode bedacht, een jongensnaam die zoveel als ‘bloeiende knop’ of ‘bottende knop’ betekent. Lees verder “Anderbode”
Blank, wit en de greep op taal
Een woordenschat verandert gelijk de samenleving verandert met de komst van nieuwe zaken en mensen, het keren van zienswijzes en de voeling met andere talen. Het gaat allemaal vanzelf in de grote menselijke wisselwerking. Zo’n verloop valt nauwelijks te sturen en verzet tegen leenwoorden is al helemaal hopeloos. Dat is ongeveer de gedachtegang die heden heerst. Ze wordt echter gelogenstraft door een opmerkelijk gegeven: de inruiling van blank voor wit bij alle grote Nederlandse bladen en omroepen in zeer korte tijd. Lees verder “Blank, wit en de greep op taal”
Hoe het groeit
De werking van het wild is schoon en verschrikkelijk en—in wijde spannen—van de hoogste betrouwbaarheid. Volgens het alomwezige schikkende beginsel, de onderliggende orde die wij de tauw mogen noemen, gaat elke dag de zon over, kabbelt er zoet water in beken en richt bij rust een rijzige beuk zich op uit een nietige noot. Zo is het ook dat uit de aarde groen gras groeit en zo is het geen toeval dat die woorden op elkaar lijken. Want met groeien bedoelde men vroeger niet zomaar ‘groter worden’, maar iets dat vooral blad en spriet doen. Lees verder “Hoe het groeit”
Houd afstand van elkaar
De afgelopen dagen is bekend gemaakt hoe Nederland naar raad van het RIVM het coronavirus het hoofd gaat bieden. En dat is gebeurd in niet mis te verstane bewoordingen, zodat de ouderen onder ons het ook begrijpen. We gaan flatten the curve (de kromme afvlakken): ervoor zorgen dat het aantal besmettingen niet zo snel stijgt dat ons zorgstelsel overbelast raakt of zelfs bezwijkt onder ernstige gevallen. Naast goed en vaak de handen wassen bereiken we dit vooral—en het kan niet vaak genoeg gezegd worden—met social distancing (wijde omgang), oftewel afstand bewaren zodat we elkaar niet aansteken. Lees verder “Houd afstand van elkaar”
Bráhman en de Arische dichters
Het eeuwige, onveranderlijke, onvoorwaardelijke en immer in alles aanwezige beginsel van het bestaan—het zuivere bewustzijn als diepste en hoogste werkelijkheid—wordt in India al drieduizend jaar begrepen onder de naam Bráhman. In de oudste bronnen sloeg het woord echter op een zekere bezigheid van dichters, en over de eigenlijke betekenis zijn de meningen dan ook verdeeld, maar er lijkt in elk geval verband met het een en ander in de Germaanse talen, verre verwanten van het Oudindisch. Lees verder “Bráhman en de Arische dichters”
