Herculēs in Nederland
Herculēs, schreef de bekende geschiedschrijver Tacitus tegen het jaar 100, verbleef naar verluidt ooit onder de Germanen en werd door hen nog immer als voornaamste held bezongen en zelfs als god beofferd met dieren. Niet onder die naam uiteraard, maar de Romeinen en Germanen plachten nu eenmaal elkaars goden en helden te vereenzelvigen. Bodemvondsten in de vorm van onder meer erestenen staven Tacitus’ verhaal: Nederrijnse Germanen in dienst van het Rijk vereerden Herculēs, vaak met de opmerkelijke plaatselijke bijnaam Magusanus. Lees verder “Herculēs in Nederland”
De Steenpuist
Aanschouw de nieuwste aanwinst van mijn stad: het Forum Groningen. Groots was de loftuiting toen het vorige maand dan eindelijk geopend werd na 14 jaar en een luttele 140 miljoen euro. Het is bedacht als “huiskamer van de stad”, een ruimte voor bezigheden en tentoonstellingen en tevens de nieuwe huisvesting van onder meer de openbare bibliotheek en het fijnere filmtheater. De weerstand onder de bevolking is vanaf het begin groot geweest, maar nu staat het bouwwerk er toch en rijst de vraag: welke bijnaam hebbe dit ding? Lees verder “De Steenpuist”
Juten
Al ruim een eeuw wordt mijnheer diender met enige regelmaat en weinig vriendelijk juut genoemd, als eerste door schoffies in Amsterdam en Rotterdam. Het zou om een klanknabootsend woord gaan, verwijzend naar het fluitje waar de man vroeger op blies als de wet weer eens onmiddellijke handhaving vergde. Hij heeft immers ook tuut geheten. Heel overtuigend is deze duiding niet, alleen al omdat juut niet bijster goed de klank nabootst en kennelijk nergens in die hoedanigheid is opgeschreven. Maar waar komt het woord dan wel vandaan? Lees verder “Juten”
Winst met Engels
Nederland is groot geworden met handel en ontvankelijkheid en moet daarom niet te moeilijk doen over de verengelsing van het hoger onderwijs. Er valt immers goed geld mee te verdienen. Aldus werd onlangs betoogd door Jan Paternotte en Alexander Rinnooy Kan in NRC Handelsblad. Lees verder “Winst met Engels”
Herrend met de heerlijke stem
Hij was “de beroemdste zanger uit de Germaanse Oudheid”, een man wiens heldere stem als toonbeeld gold in de landen om de Oostzee en Noordzee tot ver in de heuvels van Beieren. Herrend luidt zijn naam in onze taal, ook wel Harrend, en naar hem is nog vele eeuwen menig man vernoemd in Zuid-Holland en Zeeland, waar hij volgens een van de overgeleverde verhalen gevochten heeft voor zijn oom en heer, op het inmiddels lang verdronken eiland Wulpen. Lees verder “Herrend met de heerlijke stem”
