Zegel is alweer bijna om en herfst is begonnen. Bladeren kleuren en vallen van hun bomen en winter zal volgen.

Het woord herfst slaat eigenlijk op de tijd van het plukken, op de oogsttijd. Het komt net als Duits Herbst, Engels harvest en Fries hjerst van Oudgermaans *harbistaz (Zweeds höst en Noors høst komen van de variant *harbustaz) en is in de verte verwant aan onder andere Latijn carpere ‘plukken’ –denk aan carpe diem ‘pluk de dag’– en Grieks καρπός (karpós) ‘vrucht’.

Maar er zijn nog veel meer verwante woorden. Voornoemde woorden komen namelijk van dezelfde oude wortel als scheren, schaar, scheur en waarschijnlijk ook scherp. Vermoedelijk zijn ook verwant Middelnederlands hare ‘scherpe wind, scherpe doordringende kou’ en haren ‘scherpen van de zeis’. Bovendien is mogelijk ook verwant één van meerdere Oudgermaanse woorden voor ‘zwaard’, namelijk *heruz, vanwaar Oudsaksisch heru- (in samenstellingen), Oudengels heoru, Oudnoords hjörr en Gotisch haírus.

Overigens bestond er in het Oudgermaans nog een ander woord voor ‘oogst’, namelijk *azaniz/*asaniz, vanwaar o.a. Middelnederlands arne en Oudnoords önn. Het komt ook voor in het eerste lid van Oudnederlands aranmānoth ‘augustus’ en verouderd Nederlands arenmaand id., letterlijk ‘oogstmaand’. Een werkwoordelijke afleiding van dit Oudgermaanse woord is te zien in Middelnederlands arnen ‘oogsten, inzamelen’ en Engels to earn ‘verdienen’. Zie ook Duits Ernte ‘oogst, opbrengt’ als afleiding bij zo’n werkwoord.