Ieder jaar geeft de Sociale Verzekeringsbank, de instelling verantwoordelijk voor de uitkering van de kinderbijslag, een lijst uit van de populairste kindernamen in Nederland. Bij beschouwing van deze lijst hoeft men geen naamkundige te zijn om te zien dat de hedendaagse Nederlandse namenschat een onsamenhangend allegaartje is, een vormloze, bijeengeleende warboel van namen, vol met klanken die vloeken met de gewone Nederlandse taal.
We zien dat de naam Jayden, een in de Verenigde Staten beraamde naam zonder enige betekenis, in 2011 door maar liefst 710 kinderen in Nederland werd gedragen, goed voor een zevende plek. En we zien dat de overgrote meerderheid van de namen is overgenomen uit het Hebreeuws (Joodse/Bijbelse namen), Latijn en Grieks – rechtstreeks dan wel langs vooral Engels en Frans.
En dat terwijl Nederlanders in de kern een Germaans volk zijn en nog altijd een Germaanse taal spreken, leenwoorden ten spijt. Droeg iedereen hier te lande in het jaar 1000 nog vrijwel zonder uitzondering een inheemse, Germaanse naam, tegenwoordig is slechts 10% van de 200 populairste kindernamen Germaans – tien Nederlandse vormen: Emma, Gijs, Koen, Willem, Hidde, Pim, Veerle, Hendrik, Linde en Sterre; en tien Friese vormen: Finn, Femke, Fenna, Thijmen, Nienke, Fenne, Jurre, Jelle, Fedde en Yfke.
Daarnaast zijn er namen die weliswaar uiteindelijk van Germaanse herkomst zijn, maar langs een andere taal tot ons zijn gekomen en dus niet meetellen: Lotte (Frans), Lynn (Engels), Liam (Iers), Maud (Frans), Sven (Scandinavisch), Dean (Engels), Hugo (Frans), Charlotte (Frans), Pepijn (Frans), Stan (Engels), Olivier (Frans), Robin (Engels) en Puck (Engels). En ten slotte zijn er namen die eventueel te herleiden zijn tot een Germaanse bron, maar die in de prakijk waarschijnlijk evenwel van niet-Germaanse oorsprong zijn: Stijn, Jesse, Tim, Eline, Roan, Ties, Timo, Bente, Rens en Benthe.
Na deze 200 populairste kindernamen volgen behalve meer Hebreeuwse, Latijnse en Griekse namen, waaronder nevenvormen van reeds genoemde namen, voornamelijk Engelse, Arabische, Turkse en Italiaanse namen, naast een jammerlijk klein aantal Nederlandse en Friese namen van Germaanse herkomst.
Het is te hopen dat zulke grootschalige verloochening van eigen taal en erfgoed niet opzettelijk is en Nederlanders slechts herinnerd hoeven te worden aan de oude rijkdom en het oude eigen karakter, om zo tot een talige en culturele wedergeboorte te komen. Om een handje te helpen heeft Taaldacht voor u beschikbaar gemaakt een volledig herziene inleiding tot Germaanse namen, met daarin een uitgebreid overzicht van naamstammen om zelf een naam te smeden, en daarbij een lijst van mannelijke namen en een lijst van vrouwelijke namen.
Ik ben bezig met een stamboomonderzoek en daar kom ik nogal vaak de naam Arnulf tegen. Ik vind het een prachtige naam en het verwondert mij dat jongens de laatste paar honderd jaar niet meer zo genoemd worden.
Aangezien alle Nederlandse media volgas geven om de overvloed van Franglais, te steunen, is deze poging wel wat hilarisch. Het genootschap Onze Taal voorop. Enkele voorbeelden in hun taalpostjes zijn toonaangevend: diffameren en chantabel. Is het daarmee dat ze onze Germaanse eigenheid en oorsprong willen onderstrepen?